Η αλήθεια είναι ότι ακούω από πολλούς
καθημερινά να λένε " Την υγεία μας να έχουμε, τους ανθρώπους που αγαπάμε
κοντά μας και δεν θέλουμε τίποτα άλλο". Γιατί όμως λειτουργούν αντίθετα
στο πρακτικό μέρος?? Σε τι θα τους χρησιμεύσει ένα πιο μεγάλο σπίτι, ένα πιο
ακριβό αυτοκίνητο? Σε τι θα σε εξυπηρετήσει να βγάλεις περισσότερα λεφτά από
την στιγμή που αυτά που βγάζεις αρκούν και περισσεύουν? Υπάρχουν άνθρωποι που
χρειάζονται αυτά τα "περισσότερα χρήματα" περισσότερο από σένα αλλά
παρατηρώ πως αυτοί που τα χρειάζονται περισσότερο ξέρουν να ΖΟΥΝ. Ξέρουν να
ζουν την κάθε τους στιγμή, ξέρουν να απολαμβάνουν τις μικρές απλές στιγμές της ζωής, ξέρουν να αντιμετωπίζουν τα δύσκολα με χιούμορ και δυναμισμό. Και
κάπου εδώ θέλω να διευκρινίσω κάτι. Μπορεί να έχεις μια δουλειά που να σου
προσφέρει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό τον μήνα, να σε καλύπτει οικονομικά στο
έπακρο έτσι ώστε να θεωρείσαι ένας από τους "πλούσιους". Δεν είναι
κακό, ούτε κάνεις κάποιο έγκλημα. Αυτά όμως τα λεφτά που σου περισσεύουν για να
κάνεις τις μεγαλοαγορές σου, οι οποίες δεν σου χρειάζονται, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις
αλλιώς. Να κάνεις κάτι έτσι ώστε να προσφέρεις στην ανθρωπότητα και όχι μόνο σε
εσένα. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που βγάζουν το "βρόμικο
χρήμα" και αυτό ξέρουμε όλοι πως γίνεται. Με αυτά τα λεφτά οι συγκεκριμένοι κάνουν απλά
σπατάλες. Αγοράζουν κάνα δυο αυτοκίνητα (σε σχιζοφρενικές τιμές) έτσι απλά για
να φαίνονται, μετακομίζουν σε μια σπιταρόνα.. έτσι απλά για να νιώθουν κάποιοι,
τα ρούχα, παπούτσια, τσάντες κλπ. πρέπει να είναι οπωσδήποτε μάρκα αλλιώς
δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι. Και όλα αυτά γιατί? Για να νιώθουν
ευτυχισμένοι! Και κάπου εδώ έρχομαι στον τίτλο του θέματος... "Τα λίγα..τα
απλά..τα ωραία" . Η ευτυχία κρύβεται στις απλές λιτές καθημερινές στιγμές.
Ένα οικογενειακό τραπέζι, ένα μπάνιο στην θάλασσα με καλούς σου φίλους, μια βόλτα
με τον σκύλο σου , λίγοι άνθρωποι που να σε αγαπούν και να σε νοιάζονται. Όλα
τα άλλα, αυτοκίνητα, παλάτια, διαμάντια, μάρκες και πολλά άλλα σου χαρίζουν την
ευτυχία που κρατά λίγα λεπτά.. τίποτα παραπάνω.. Εγώ λοιπόν επιλέγω να ζήσω με
αυτά.. τα λίγα,τα απλά..τα ωραία...!
